Het gemeentebestuur van de Koekelare heeft twee uittredende liberale gemeenteraadsleden tot eremandataris uitgeroepen, namelijk Frans Verhelst en Raf Willaert.
De gemeenteraad heeft destijds de criteria vastgelegd waaraan dient voldaan te worden om de titel van eremandataris te verkrijgen. Het gaat om personen die een grote verdienste hebben gehad door hun engagement in de politiek en hun jarenlange deelname aan het beleid van de gemeente. Komen in aanmerking voor deze eretitel: 24 jaar gemeente- of OCMW-raadslid zijn geweest, 18 jaar is voldoende op voorwaarde dat men minstens zes jaar burgemeester, schepen of OCMW-voorzitter is geweest of twaalf jaar volstaan als het 12 jaar een uitvoerend mandaat is geweest. Daarenboven mag men niet langer politiek actief zijn.
Raf Willaert
De eerste die aan alle criteria voldoet is Raf Willaert. Hij was voor het eerst kandidaat bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1994 en stond toen op de zesde plaats op de VLD-lijst. Raf behaalde toen 389 voorkeurstemmen en was daarmee helaas net niet rechtstreeks verkozen. Maar vermits Marc Volckaert als personeelslid van de gemeente afstand deed van zijn mandaat kwam Raf toch in de gemeenteraad.
Bij de verkiezingen van 8 oktober 2000 behaalde Raf vanop de vierde stek 784 voorkeurstemmen. Zijn beste resultaat zoals later zou blijken. Raf was rechtstreeks verkozen en werd opnieuw voor zes jaar gemeenteraadslid. Bij de verkiezingen van 2006 en 2012 kreeg Raf telkens de vierde plaats op de VLD- en later Open VLD-lijst toegewezen. In 2006 werd hij rechtstreeks verkozen met 597 voorkeurstemmen, in 2012 werd hij met 460 stemmen eerst OCMW-raadslid maar kwam na een goed jaar (in februari 2014) in opvolging van Ann Pleysier terug in de gemeenteraad. Raf gaf toen duidelijk aan dat de OCMW-raad zijn ding niet was en dat opnieuw gemeenteraadslid worden aanvoelde als ‘terug thuis komen’. Bij de jongste gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober 2019 was Raf geen kandidaat meer. Samengevat heeft Raf Willaert er een actieve politieke carrière van 24 jaar opzitten en zetelde bijna 23 jaar in de gemeenteraad en ruim één jaar in de OCMW-raad. Raf was de begrotingsspecialist van zijn fractie en zijn meeste tussenkomsten lagen dan ook in de budgettaire sfeer, wat niet belette dat hij ook actief was op andere domeinen, zeker als het om De Mokker ging, waar hij woonachtig is.
Frans Verhelst
De tweede die de titel van eremandataris kreeg toegewezen is Frans Verhelst, die er een nog langere politieke carrière heeft opzitten. Frans Verhelst was voor het eerst kandidaat ruim 37 jaar geleden, bij de gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober1982. Hij kwam toen voor het eerst zijn neus aan het venster steken van op een achtste plaats op de lijst Center en behaalde 299 voorkeurstemmen. Bij de verkiezingen van 1988 werd hij mede-lijstduwer op de lijst Nieuw Center en schoot hij fors omhoog en behaalde maar liefst 1135 voorkeurstemmen. De lijst met wijlen Walther Holvoet als lijsttrekker en wijlen Gaby Van der Cruyssen als lijstduwer, behaalde maar eventjes negen zetels.
Frans Verhelst was toen niet alleen voor het eerst verkozen, maar werd meteen schepen van openbare werken in een coalitie Nieuw Center en SP, met Gaby Van der Cruyssen als burgervader. Het werd later een bewogen periode, toen Walther Holvoet volgens eerder gemaakte afspraken na vier jaar burgemeester zou worden. Frans Verhelst was toen voorzitter en moest alles uit de kast halen om de vrede binnen de liberale familie te bewaren.
Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 9 oktober 1994 kwam het tot een split en kwam Walther Holvoet met een eigen lijst DOEN op de proppen. Frans Verhelst werd toen voor het eerst lijsttrekker op een lijst die niet langer als Center of Nieuw Center opkwam, maar wel als VLD. Frans behaalde 1028 voorkeurstemmen en zijn VLD-lijst behaalde opnieuw negen zetels. Frans was daarmee rechtstreeks verkozen maar belandde toch in de oppositie toen de drie andere partijen samen een tripartite vormden waarbij Patrick Lansens voor het eerst burgemeester werd.
Frans Verhelst was voor de tweede keer lijsttrekker in oktober 2000. De verkiezingen werden een absolute tweestrijd tussen de lijst van de zetelende burgemeester Lansens, waarbij DOEN uiteindelijk geen enkele zetel meer behaalde en enkel nog de CVP stand hield met vier zetels. Frans Verhelst behaalde 1693 voorkeurstemmen, nauwelijks iets minder dan Lansens als zetelende burgemeester. Hij werd opnieuw gemeenteraadslid en tevens fractieleider in de oppositie.
Ook bij de verkiezingen in 2006 en 2012 was Frans Verhelst telkens de lijsttrekker van achtereenvolgens de VLD- en Open VLD. Hij behaalde toen respectievelijk 1253 en 938 voorkeurstemmen. Na de verkiezingen van 2006 deed Frans afstand van zijn mandaat als gemeenteraadslid wegens de familieband met de eveneens rechtstreeks verkozene Ann Pleysier. Frans verhuisde naar de OCMW-raad en werd er lid van het Vast Bureau. Tijdens en na zijn mandaat heeft hij meermaals gezegd dat hij veel liever in de gemeenteraad zat. Het was dan ook met veel plezier dat hij dit mandaat begin 2013 opnieuw mocht opnemen en tevens fractieleider werd.
Bij de recentste gemeenteraadsverkiezingen was Frans Verhelst geen kandidaat meer. De aanloop naar die laatste verkiezingen werd wel een woelige periode, met een splitsing tot gevolg in de liberale familie.
Frans Verhelst werd tijdelijk opnieuw voorzitter om een volwaardige Open VLD-lijst te vormen voor deze verkiezingen. Na 24 jaar oppositie kwam zijn partij terug in de meerderheid. Frans Verhelst er een politieke carrière opzitten van 36 jaar. Hij maakte 30 jaar deel uit van de politieke besluitvorming in onze gemeente: 24 jaar als gemeenteraadslid waarvan zes jaar als schepen en zes jaar als OCMW-raadslid. Hij was viermaal lijsttrekker en vele jaren voorzitter van zijn partij en fractieleider in de gemeenteraad. Hij werd op 8 oktober 2002 ook even federaal volksvertegenwoordiger. Niemand kan er omheen, politieke vriend en tegenstander, hij is één van dé politieke tenoren van de Koekelaarse politiek over een periode van 30 jaar.